Yumuşak Doku Enfeksiyonları

Yumuşak doku enfeksiyonları, cilt ve cilt altındaki yumuşak dokuların mikroplar tarafından iltihaplanmasıdır. Yumuşak doku enfeksiyonu, enfekte bölgenin fizik muayenesi ile teşhis edilebilir.

Enfeksiyon durumu lezyonların görünümüne, ağrı derecesine ve sistemik toksisiteye göre değişir.

Deri enfeksiyonları hasta durumunun ciddiyetine göre ikiye ayrılır; toksik ve non-toksik. Toksik durumdaki hastanın, kalbi hızlı atar, nefesi hızlıdır ve yükselmiş ateş ve/ya da sistemik kollaps gibi septisemi belirtileri olur. Bu tipteki hasta grubu intravenöz tedavi için mutlaka hastaneye yatırılarak tedavi edilmelidir. Hastanede yatırılması gereken durumlara şu hastalıkları da örnek olarak verebiliriz; Enfekte yanık ve ülserler, Perianal enfeksiyonlar, Derin doku enfeksiyonları, Diabetik ayak enfeksiyonları, Cerrahi alan enfeksiyonları ve geniş alanlı hayvan ya da insan ısırıkları, Majör apseler, dekübit ülseri, Sistemik toksisite bulgularının varlığı, hastada komorbid faktörlerin varlığı (primer ve sekonder immün yetersizlikler, DM, immünsüpresyon) gibi.

Bununla birlikte, birçok enfeksiyon sistemik yayılım yapmaz. Bu tarz durumlara toksik olmayan hasta grubu denir. Bu durumda enfeksiyon sadece kendi alanı içinde sınırlı kalır ve hasta evinde tedavi edilebilir.

Birçok farklı etken yumuşak doku enfeksiyonuna neden olabilir. Özellikle düşme, çarpma, bıçak kesikleri veya ameliyat sonrasında dikiş yerlerinde oluşan enfeksiyonlar vb. Yara yeri enfeksiyonları genellikle yara bölgesinde akıntı, kızarıklık ve ısı artışı ile kendini gösterir. Bu hastalar antibiyotik kullanımı ve yaranın düzenli pansumanı ile tedavi edilebilirler.

Ameliyat yerlerinde bu tür şikayeti ve ağrısı olan hastaların acil olarak doktoru ile görüşmesi gerekir. Çocuklarda, yaşlı hastalarda, şeker hastalığı olan kişilerde ve immun sistemi çeşitli nedenler ile zayıflamış kişilerde yara yeri enfeksiyonları çok daha dikkatli takip edilmelidir.

Yumuşak Doku Enfeksiyonlarında hastalığı ağırlaştıran bazı risk faktörleri bulunur, bu durumlar şunlardır : Travma, yanık, bası , kronik hastalıklar (Diabet , morbid obezite, malignite…) , vasküler yetmezlik (venöz veya lenfatik) , hayvan ya da insan ısırıkları , derinin varolan mantar enfeksiyonları , karaciğer/böbrek yetmezliği , İV ilaç bağımlılığı , lenfatik drenajı bozan cerrahi işlemler ve özellikle  süt çocuklarında 38 C üzeri ateş olması varolan durumu ağırlaştırabilir.

Diyabetik ayak enfeksiyonları bu grupta özellikle dikkat edilmesi ve üstünde önemle durulması gereken hasta grubudur. Diabetli hastaların yaklaşık % 15’inde ayak ülseri gelişir ve bu vakaların da üçte ikisinde osteomiyelit yani kemik enfeksiyonu ile komplike hale gelir.

Ayak enfeksiyonu, diyabetli kişilerin hastaneye başvurmasının önde gelen nedenidir ve alt ekstremite ampütasyonu ile sonuçlanabilir. Bu kişilerde hastalığın ağırlaşmasına ve Kemik enfeksiyon riskini artıran faktörler şunlardır:

1.10 yıldan fazla şeker hastalığı süresi olması;

2.Periferik nöropatinin eklenmesi;

3.Ayağın plantar yüzeyine kötü dağılım gösteren anormal ayak yapısı;

4.Periferal vasküler hastalık;

5.Kötü şeker kontrolü;

6.Cilt bütünlüğünün bozulması (örneğin, penetran yaralanma, mantar enfeksiyonu)

7.Sigara tiryakiliği.

Yumuşak doku enfeksiyonlarında tedavi genel olarak yaranın düzgün ve temiz bakımı, ağızdan alınan antibiyotik veya deri üzerine sürülen antibiyotik içeren merhemlerle yapılır. Ancak uzun süren enfeksiyon durumlarında hasta, kan tahlilleri yapılarak ek hastalıklar araştırılır. Ayrıca vitamin ve mineral eksiklikleri değerlendirilip gerekli takviye ve tedaviler ile teşhis ve tedaviye katkı sağlanır.

Sevgi ve sağlıkla kalın…