Yollar ve İnsanlar

'Uzun ince bir yoldayım Gidiyorum gündüz gece Bilmiyorum ne haldeyin Gidiyorum gündüz gece' Der büyük halk...

“Uzun ince bir yoldayım

Gidiyorum gündüz gece

Bilmiyorum ne haldeyin

Gidiyorum gündüz gece”

Der büyük halk ozanımız Âşık Veysel Şatıroğlu.

Yaşam uzun upuzun bir yol. O yolun yolcusuyuz her birimiz. Zaman zaman molaları da yok değil bu yaşamın. Her birimiz isteriz ki o mola yerlerimiz yeşil zümrüt gibi yerler olsun. Huzur versin ruhumuza. Orada konuşulanlar güzelliklere, iyiliklere sair olsun. İçimiz açılsın, neşemize neşe katılsın.

Karşılaştığımız insanlar bize benzesin. Bizim kadar iyi, doğru ve güzelliklerden dem tutan insanlar olsun.

Geçen gün sabah okula geliyordum. Yüzme havuzu Çamlık ve Ellinci Yıl Ortaokulunun kavşağında bir kaza…

Günün ilk saatleri, henüz yorgun değil insanlar. Belki bir parça iyi bir uykunun mahmurluğu var üzerlerinde.

Yolun ortasında bir motorsiklet. Yol trafiğe kapatılmış. Birkaç görevli olay yerinde.

Hava yağmurlu. Biraz da sis var.

Bütün kazaların tek nedeni belki de bencilliğimiz. “ Ben niye dikkat edeyim, o etsin. Ben niye bekleyeyim o beklesin…”

Oysaki biraz bencillikten uzaklaşmak daha az kaza demek. Daha az canın yanması demek. Malımıza daha az zarar gelmesi demek. Bütün bunlara bencillikten bir parça uzaklaşarak gerçek kılabiliriz.

Yağmurlu günler dikkatsizliği ve kazaları beraberinde getiriyor yazık ki… herkese kazasız belasız günler geçirmeyi dileyelim.

Yağmurlu günler sadece “rahmetli günler”, “doğanın arınışı” olarak yer etsin belleğimizde.

Bir küçük şiirle noktalayalım.

Sevgi, dostluk ve umutla.

yağmur çiçeği..

kimi baharda açar

sandı

kimi zemheride

hazan bilenler de vardı

mevsimsiz diyen de

bir adıydı

bilinen

yağmur çiçeği..

ne yol geçerdi yanından

ne yolcu

her sabah

yel değerken yapraklarına

iki damla çiğ düşerdi

yüreğini yasladığı

taşa..

bir taşa tutunmuştu

yersizdi

mevsim

sarıya çalmıştı

ufukta

vakitsizdi..

günlerden bir gün

nikrize değerken

bir yağmur sonrası

gök kuşağı

uçurumun kenarında

yüreğini verdi

güneşe

yağmur çiçeği..

kimi baharda açar

sandı

kimi zemheride

hazan bilenler de vardı

mevsimsiz diyen de

bir adıydı

bilinen

yağmur çiçeği..

Bakmadan Geçme