FARKLI BAKIŞ
MELEK GÖZTEPE
[email protected]
Yazı mı yazıyorsun? Kalemin ne söylüyor bugün? Nerelerde dolaşıyor düşüncelerin? Düşüncelerine yetişebiliyor mu söylemin, söylediğini yazabiliyor mu kalemin? Örtüşüyor mu yazdıklarınla yaptıkların?
Yazmaktan maksadın ne? Niçin yazıyorsun? Soruyor insan kendi kendine haliyle bu soruları. Yazmak alışkanlıktan mı, zorunluluktan mı, sorumluluk bilincinden mi? İç dökümü mü? Benim için belki de Tarihçi olmamın getirisi. Hani “Söz uçar, yazı kalır.” sözü biz tarihçilerin dilinde pelesenk olmuş ya! Kalsın bizden geriye, bize ait olanlar!
Sadi Şirazi demiş ki “Yazmaktan maksat, lisanın söylediklerini bakileştirmektir. Çünkü şu fani dünyada hiçbir şey ebedi değildir.” Söylemiş ve söylediğiyle kalıcı olmuş.
Yazmak zamansızlığı getiriyor aslında. Söylenen söz hangi zamandan olursa olsun söylediğiyle dokunuyorsa hayatlara o güne ait oluveriyor. Sözler zaman kavramını siliveriyor o anda…
Söylenenlerde kendini bulabiliyorsa insan, kıymetleniveriyor söylenen, ne zaman söylendiğine bakılmaksızın. Zamanlar farklı olsa da insana ve duygularına ait olanlar çok da değişmiyor galiba. Başka iklimlerde, başka zamanlarda, benzer duygularla yol alanlar varmış dedirtiyor insana…
Lakin söylerken, yazarken haddini bilmeli insan. Her aklına geleni diline söyletmemeli, önüne geleni de kalemi yazmamalı. Yazıyorsa da söylediğinin de ardında durabilmeli. Doğrusu zamanında ve yerinde söylemeli, söylediği çiğ düşmemeli ortamda…
yazıyor olmak kimsesizliği
biraz acıyı, biraz tatlıyı
biraz sessizliği…
belki sıradan bir günü
çıkartmak sıradanlıktan
allayıp pullayıp
raptetmek…
düşünüp dünden geleni
bugünü
yarının dünü yapmalı
yazmalı
yazdıkça yazmalı
sana, bana ona ait olanı
yazmalı
yazdıkça kalmalı…
