ŞOFÖR OSMAN GÜNAY

1881 yılında ilçemiz belediye olma hakkını kazanmış, İzmir’in 120 km doğusunda tarım ve hayvancılıkla geçinen Kuvayı Milliye ruhuyla dolu sevecen, güler yüzlü ve hoşgörülü insanların yaşadığı Ödemiş ilçesinden söz etmek istiyorum. Neler geldi geçti bu ilçeden. Ne ağalar ne paşalar… Burnundan kıl aldırmayanlar. İşte Ödemiş’e yaptığı yatırımlarla tanıdığımız, insan sevgisi ile dolu 1900 doğumlu Birgi’den Fırıncı Mehmet’in oğlu Şoför Osman lakabıyla tanınan Osman GÜNAY’ dan söz ediyorum. Ailesi Yunanistan’dan gelmiş. Altı kardeşi ile birlikte Birgi’ye yerleşirler. İlkokul sonrası ailesi Ödemiş’e gelir. Burada gariban bir aile olduklarından çeşitli yerlerde çalışırken dürüstlüğü, terbiyesi ve saygısıyla kısa bir sürede ilçede kendini kabul ettirir. Bazı acentelikler alır. Örneğin Ford, Chevrolet, Dodge, Plymount vb. gibi… 1945 yılında benzin istasyonunu Ödemiş’te açtıktan bir süre sonra yeni şubesini Tire’nin Mahmutlar Köyü’nde açar. Benzin istasyonlarını çalıştırırken Ödemiş’ten İzmir’e çalışacak olan Doğan Şafak Seyahati kurar. Salihli ve Ödemiş başta olmak üzere Ödemiş’in 9 beldesine otobüs çalıştırmaya başlar. Aynı zamanda bir Ödemiş sevdalısı olan Şoför Osman şimdiki kara yollarının bulunduğu araziyi karayollarına bila bedel verir. 1949 yılında gazlı ve benzinli Massey Ferguson traktörlerinin bayisidir. İyi bir Atatürkçü ve Cumhuriyetçi olan Şoför Osman Ödemiş CHP yöneticiliği Türk Hava Kurumu başkanlığı, Şoförler Odası başkanlığı, Çamlık Camii Yaptırma ve Yaşatma Derneği başkanlığı gibi birçok sivil toplum örgütlerinde görev alır. İzmir’den Ödemiş’e Doğan Şafak otobüsleri çalışırken karşılarına Kürt İhsan Turizm Şirketleri gelir ve rekabet başlatırlar. İzmir-Ödemiş yol ücreti 2,5 liraya düşer. Sevgili büyüğümüz Şoför Osman lakaplı Osman GÜNAY’ın yeğeni ve damadı olan Tuncay SÖNMEZOĞLU anlattı. Sönmezoğlu 1937 doğumlu iki çocuk babası. İlkokul sonrası Şoför Osman’ın yanında bulundu. 1943 yılından 1960 yılana kadar 400 dönüm Ödemiş ve çevresine tütün diker, bütün gece kırılan tütünleri köfünlere doldurur evlere dizilmek için verirdik. Bu tütünler eski garajın olduğu yerde kurutulurdu. Adnancım bir anımı daha sizlerle paylaşmak isterim; yıl 1949’u gösteriyordu İlkkurşun Köprüsü yapılmamıştı, çok yağmur yağmış, çaya fazla su geldiğinden bizim yolcu otobüsümüz çayın içine batmıştı. Son otobüsümüz olduğu için otobüsümüzü çıkarmakta çok zorlandık. Gelen su otobüsümüzün üstüne kadar çıkmıştı yolcular otobüsün üzerine çıkarak kurtulmuşlardı. Yine Şoför Osman’a dönecek olursak bazen benzinlikte bazen pompalarda görev yaptı. Belli bir yaşa geldiğinde çalışan işçilerin yöneticiliğini yaptı. Bayilerdeki Pirelli lastikleri ve Massey Ferguson yedek parçacılığına geçti. Kayın biladeri Mehmet GÜNAY ise şöyle anlatıyordu:  1958 yılında tankerler yokken tren vagonlarında demir bidonların içinde benzin, mazot ve gaz yağı 200 litrelik varillerde geliyordu. Eski istasyonun yanında bulunan belediyenin deposuna indiriyorduk. Ben 1962 yıllarında 10 sene akaryakıt çektim. Ödemiş’e elektrik veren motorları çalıştırırdık. 1940’dan 1970 yıllarına kadar 40 kadar otobüsümüz vardı. Aliağa’da akaryakıt yoktu. Dolum tesisleri Bayraklı’da Mobil Shell petrol ofisinin sırtlarında gemilerle geliyordu. Akaryakıt şirketlerinin tankerleri şehir dışında, bayraklının yükseklerinde depolar vardı, boş varilleri oralarda dolduruyorduk. Benzin o yıllarda 43 kuruştu. Mazotun litresi 19, gaz 18 kuruştu. Bu fiyatlar uzun yıllar hiç değişmeden devam etti. Şoför Osman’ın babası Mehmet abiyi seferberlikte askere alıyorlar bir daha geri gelmiyor. Şoför Osman’ın annesi iki kız kardeşi ile birlikte Birgi’de kalıyorlar. Atatürk ve Cumhuriyet sevdalısı Osman abi kongrelere CHP kurullarına partilileri bila bedel götürüyordu. Adnancım bak sana Osman dayımla bir anımızı anlatayım: Bir gün çok yorulmuştum, dükkânda otururken dirseğimi yandaki sandalyeye yasladım, dayımın geldiğini görmedim dayım yanıma geldi sen nasıl oturuyorsun büyüklerinin karşısında bu şekilde diyerek beni tatlı sert bir şekilde uyardı. Dayıma karşı tüm ailemiz saygılıydı. Ona çok saygı duyardık. Dayım iyi bir CHP’liydi. Partinin önde gelen isimleri İsmet İnönü, Bülent Ecevit, Mustafa Uyar, Kaya Bengisu, Alev Coşkun, Neccar Türkcan velhasıl CHP kadroları dayımı iyi tanırlardı hatta Bülent Ecevit eşi Rahşan Ecevit’le birlikte dayımın evinde misafir olmuştur.

Sevgili Osman abimizle birkaç kere mezar başındaki benzinliğinde karşılaşmıştım. Mütevazılığı güler yüzü ve kendisinden çok küçük olmamıza rağmen bizlere sevgiyle yaklaşması her daim takdirimi toplamıştır. Ne var ki her faninin tattığı ölüm Osman abimizi de 1967 yılında aramızdan aldı. Kendisine Allahtan rahmet diliyorum. Işıklar içinde uyusun.