Şiddet içerikli bilgisayar oyunları saldırganlığa sanıldığı kadar etki etmiyor

Son yıllarda yapılan bazı araştırmalar, şiddet içerikli bilgisayar oyunlarının gerçek hayattaki saldırganlığı artırdığı yönünde bulunan sonuçların abartılı ve yanıltıcı olabileceğini tartışıyor. Benan Ayazoğlu Yassı, Yaşar Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yüksek Lisans mezunu olarak yaptığı tez çalışmasında, şiddet içerikli video oyunu oynama saatleriyle saldırganlık arasında bir ilişki olmadığını ortaya koydu. Araştırmasına göre, kişilerin günlük hayattaki saldırganlığının artışı, oynadıkları oyunlardan ziyade sosyal hayatlarında yaşadıkları dışlanmadan kaynaklanıyor olabilir.

Yassı’nın “Şiddet İçerikli Video Oyunları ve Saldırganlık Arasındaki İlişkide Sosyal Dışlanmışlık ve Oyundaki Başarı Hissinin Moderatör Rolü” adlı tez araştırmasında, şiddet içerikli bilgisayar oyunları oynamak için harcanan saatlerin günlük hayattaki saldırganlıkla ilişkili olup olmadığı ve oyuncunun oyunlardaki yeterlilik duygusu ile sosyal hayatındaki dışlanma deneyimlerinin bu ilişkide dolaylı olarak güçlendirici veya zayıflatıcı bir etkiye sahip olup olmadığı incelenmiştir. Çalışma, 18-25 yaş aralığındaki çoğunluğu erkek ve üniversite öğrencisi olan 265 kişi üzerinde altı haftalık aralıklarla üç kez ölçüm yaparak gerçekleştirilmiştir.

Tez danışmanı Doç. Dr. Sinan Alper’in desteğiyle gerçekleştirilen çalışma, şiddet içerikli video oyunlarının gerçek hayattaki etkilerini daha iyi anlamak için önemli katkılar sağlamıştır. Yassı’ya göre, bu çalışma ve bazı geçmiş çalışmalar, video oyunlarının, özellikle şiddet içermeyen ve başkalarına yardım gibi temalar içeren oyunların, sanıldığı kadar tehlikeli olmadığını hatta gerçek hayatta fiziksel saldırganlığı azaltıcı bir etkiye bile sahip olabileceğini göstermektedir. Bununla birlikte, konuyla ilgili daha fazla objektif ve bilimsel çalışma yapılması ve araştırma çeşitliliğinin artırılması gerekmektedir.

Yassı’nın çalışmasının sonuçlarına göre, şiddet içerikli bilgisayar oyunu oynama saatleriyle saldırganlık arasında bir ilişki bulunmamaktadır. Oyuncunun oyunlardaki başarı hissi ve sosyal hayatındaki dış

lanma deneyimleri ise bu ilişkide dolaylı olarak güçlendirici veya zayıflatıcı bir etkiye sahip değildir. Ancak saldırganlık ile sosyal dışlanma arasında doğrudan bir ilişki olduğu gözlemlenmiştir. Yani, şiddet içerikli oyunlar oynayan bireylerin gerçek hayattaki saldırganlık seviyelerinin artması, oyunların içeriğiyle değil, sosyal hayatlarında yaşadıkları dışlanmadan kaynaklanabilir. Ayrıca, şiddet içermeyen oyunları oynamanın fiziksel saldırganlığın bir alt dalı olan saldırganlığı azaltıcı bir etkiye sahip olabileceği de dikkat çekici bir sonuç olarak belirtilmektedir.

İHA