Samimiyetinize kandım

Acı gerçekler kamçılarken suratımı

Ağlayarak bakıyorum gökyüzüne

Yüzümden kanlar süzülüyor

Kollarımı kenetleyip sarmışım kendimi

Başka kimim var ki ?

Kim var yanımda?

Korkularım duruyor karşımda

Ama yılmıyorum umut etmekten

Hislerim oturuvermiş hemen yanına

“Yine ben kazandım” diyor yüzüme bakıp pis pis sırıtarak

Acı gerçekler, yüzüme indirmeye devam ediyor kırbacını

Duygularımın yaşattığı her an, iniyor suratıma bir bir…

Kanlar süzülüyor yüzümden boynuma

Canım acıyor, vazgeçmiyorum umut etmekten

Başımı öne eğmemi istiyor gururum,

Gururuma yenik düşmeden

Dimdik tutuyorum başımı

Vursun gerçeklerin acı kırbacı suratıma

Yansın canım en derinden

Kanasın yüzümde gerçeklerin acı yüzleri

Ağlıyorum hıçkıra hıçkıra…

Canımın acısı, hislerimi de korkularımı da sevindiriyor adeta

Gururum, bacak bacak üstüne atmış

Utanmasa kahve isteyecek…

Duygularım avuçlarımda

Yüzümden süzülen kanlara teslim olmuş

Güvenimi arıyorum etrafımda

Belki o elimden tutar, çeker çıkarır beni

Bu acının kırbaçlarından

Ama yok!

Kaybolmuş , iki sahte gülümseme ve samimiyet arasında…