Ödemiş'te bir şey olmuyor mu?

Tarih 25 Kasım 2022.

Türkiye, Ege Bölgesi ve Ödemiş ile zeybekler tarihinin en önemli isimlerinden; adına türküler yakılan Çakırcalı Mehmet Efe, doğumunun 150. yılında Ödemiş Kültür Merkezi’nde yapılan sade bir tören ile anıldı. Bölge tarihi ile ilgili yaptığı önemli araştırmalarıyla günümüze tutan Dr. Sabri Yetkin ile eşi avukat Ferahnaz Yetkin, zeybekliğin simgesi haline gelen ve adından dünya çapında söz ettiren Çakırcalı Mehmet Efe ile ilgili yaptıkları sunumda, Ege bölgesinin efelik kültürü ile Çakırcalı’yı anlattılar. TRT’nin Türk Halk Müziği sanatçısı Ödemişli Osman Kalay ‘Ödemiş Kavakları’ ve diğer zeybek türküleri ile izleyicilere zeybek havası soluttu. Sahneye çıkan Ödemişli efeler de türkülere eşlik etti.

Tarih 24 Kasım 2022.

Emekli öğretmenlerden oluşan İzmir Mandolin Orkestrası, Şef Doç. Dr. Mümtaz Hakan Sakar yönetiminde yine Ödemiş Belediyesi Kültür Merkezi’nde 24 Kasım Öğretmenler Günü özel konserinde salondaki Ödemişlilere farklı bir tını dinletti.

Tarih 10 Kasım 2022.

Cumhuriyetimizin kurucusu büyük önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk, sonsuzluğa uğurlanışının 84’üncü yılında şiirler ve sevdiği türkülerle anıldı. Ödemiş Belediye Kültür Merkezi’nde yapılan anma programında Sarı Zeybek gösterisi yapıldı. Melih Uzunkol ve Kader Kızılsal şiirlerle Atatürk’ü anarken Ödemiş Kent Orkestrası da Atatürk’ün sevdiği türküleri seslendirdi. Emekli tarih öğretmeni ressam Mustafa Ali Kasap’ın Mustafa Kemal portrelerinden oluşan sergisi incelendi.

Tarih 10 Kasım 2022.

Cumhuriyetimizin 99. yılı kutlama etkinlikleri kapsamında İzmir Büyükşehir Belediyesi Köy Tiyatroları ekibi, ‘Ege Kurtuluş Destanı’ adlı oyunu Ödemişliler için sahneledi. Ödemiş’in Konaklı Mahallesi ile Ulamış, Germiyan, Kozak ve Yelki köyü sakinlerinin ortak projesi olan oyunda, birçoğu ilk kez sahne alan oyuncular, kurtuluş mücadelesinde zorluklar içinde kazanılan büyük zaferi sahneye yansıttı.

**

Nasıl desem ve nasıl anlatsam bilemiyorum ama saydığım bu etkinliklerde salona izleyici olarak gelenlerin sayısı deyim olarak anlayın ‘bir elin parmakları’ kadardı. Sayı verecek olursam 250 kişilik salonda ortalama 70-80 kişi diyeyim. Özellikle Köy tiyatrosu ve mandolin gösterisinde, ‘sanatçılar, izleyicilerden çoktu’ desem ayıp olmaz sanıyorum. Gözlerim her zaman olduğu gibi öncelikle edebiyat ve tarih öğretmenlerini aradı.

(10 Kasım tarihinde ikinci korona muharebesi yaptığım için çok istememe rağmen şiir etkinliğine katılamadım ama arkadaşlarımdan bilgi aldım, sosyal medya sayfalarından takip ettim.)

Burada biraz acımasız olacağım: ‘Bu dört etkinliği izleyenler uzman ya da başöğretmen olacak’ denilse sanıyorum sıradan vatandaşlar salonda oturacak yer bulamazlardı.

Biliyorum herkesin bir bahanesi veya gerekçesi elbette ki vardır.

Ama kimse kusura bakmasın kimse de “Ödemiş’te kültürel etkinlik olmuyor” diye yakınmasın.

Tamam, kültür merkezi şehrin biraz dışında…

Evde sıcak çay eşliğinde Tv dizisi izlemek daha keyifli…

Veya kahvede pişpirik oynamak ya da TV’de maç izlemek…

Öğretmenlere nazım geçiyor laf söyleyebiliyorum da peki doktorlarımız, mühendislerimiz, avukatlarımız ve açılışlarda boy gösteren, dostlar alış-verişte görsün diyen siyasetçilerimiz neredeler? Yani mürekkep yalamış kültürlü hemşehrilerimiz?

“Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir”