ÖDEMİŞ’İN SON KEÇECİSİ

Eski ve köklü bir tarihe sahip keçe, Hunlardan Göktürklere, Selçuklulardan Osmanlılara yüzlerce yıllık geleneklerle aktarılarak günümüze...

Eski ve köklü bir tarihe sahip keçe, Hunlardan Göktürklere, Selçuklulardan Osmanlılara yüzlerce yıllık geleneklerle aktarılarak günümüze kadar ulaşmıştır. Tire, Bergama ve Ödemiş ilçeleri İzmir’in önemli keçe merkezleri arasında sayılmasına rağmen, hayvancılığın azalması ve teknolojik ürünlerin çoğalması neticesinde geleneksel tepme keçe atölyeleri her geçen gün azalmaktadır. Bugün İzmir’de varlığını sürdüren atölyelerde semer keçesi, yaygı keçesi, kepenek gibi geleneksel ürünlerin yanında ayakkabı astarı, terlik, yelek, heybe, çanta, şal, minder, takı gibi turistik amaçlı ürünler de yapılmaktadır.

Günümüzde Ödemiş’te bu işi yapan tek atölyenin sahibi Tahsin Bey, TV9 İzmir mikrofonlarına konuştu:

“Ödemişliyiz, burada yetiştik. Babadan, atadan bir mesleğimiz var. Doğduğumuzdan beri bu işin içindeyiz. Güzel bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. 30 senedir yapıyorum bu işi. Keçe doğaldır, koyun yününden olur, sağlıklıdır. Doğal klima gibidir. Kesinlikle sıcağı geçirmez, soğuğu geçirmez. Vücudun elektriğini alır.

Çevredeki çobanlardan, koyun yünlerini topluyoruz. Temizliyoruz, yıkatıyoruz bu şekilde yapıyoruz. Boyaları kendimiz yapıyoruz, üzerindeki desenler tek tek elimizle koyuyoruz. Küçük küçük parçalardan oluşuyor. Boyandıktan sonra birbirinin içine girerek kaynama yapıyor, sonra da pişme olayı oluyor keçeleşme oluyor. Ödemiş’te bu işi yapan başka kimse kalmadı. Kardeşim var o da şu anda Kuveyt’te keçe fuarında. Yurt dışına da satışlarımız oluyor. İnşallah bizden sonra da çocuklarımızı yetiştirmeye çalışıyoruz, onların bu işi yapmasını istiyoruz.

Keçe yaklaşık 1960- 70 yıllarında en kaliteli, en güzel şeydi. Halılar çıkınca insanlar değişik şeylere yöneldi. Ama şu anda keçeye bir dönüş var, işleri yetiştiremiyoruz.”

Haber Merkezi

 

Bakmadan Geçme