Neler geldi geçti bu gökkubbenin altından

1950 yılından bu yana gökkubbenin altındayım. Neler geldi geçti; ne ağalar paşalar, konuştuğunda yeri göğü titretenler, burnundan kıl aldırmayanlar, beyefendiler, hanımefendiler. Demireller, Ecevitler, İnönüler, Özallar, Kenan Evrenler, kimler geldi geçti bu fani dünyadan.

Ödemiş’ten tanıdığım, konuştuğum ağabeylerimi, arkadaşlarımı anmak istedim bu haftaki yazımda. Annem, babam, eşim, ağabeylerim, eniştem Hastane Caddesi’nden Yörük Mehmet Efe, Karamanlı Ahmet ve Şevket, Adagide’den Raşit Pehlivan, fotoğrafçı Faik Arkant, matbaacı Ayhan Arkant, Delcinin Nuri, Oktarvacı Ahmet Bey, tütün tüccarı Nallının Mustafa, bestekar Avni Güler, bestekar Kasım İnaltekin, kahveci Hayri İnaltekin…

Kimler geldi kimler geçti. Unutulur mu Çerkez İbrahim Çiftçi, Alim Efe, belediye başkanları Baki Marmara, Gülen Köymen, Tahir Çaylı, Hüseyin Son, Fuat Kılcı, Ahmet Okçular, İl Genel Meclisi arkadaşım Erol Soyuer, esnaf odaları başkanlarımız Yusuf Balon, Muzaffer Sivri, Cemal Artuk, Ayhan Cam, Selahattin Okanoğlu, Esnaf Kefalet Müdürü ve Başkanı İbrahim Özcü, Esnaf Kefalet Başkanı Abdullah Seloğlu…

Ey gidi dünya, kimleri misafir ettin. Evlat Sabri’yi, Çavuş Remzi’yi, Deli Şahap’ı, Deli Adnan’ı… Elbette bunlar deli değildi. Çok hareketli olduklarından deli lakabını takmış ilçe insanları bunlara.

Bizi hayata hazırlayan sevgili öğretmenlerimiz Feymi İkizler, Sevim Türen, Galip Kulaklı, edebiyatçı İlhami Çakmak, makine öğretmeni Mayk Mustafa Şentürk, fizikçi Faik Bey.

Komşularımız Kavur İmamlar, iğneci Hamide Uşun, ilçenin tanınmış marangozlarından Mehmet Emin Erakyol, kereste tüccarı Ali Keskinağa, pazarc-sabuncu İsmet Hikmet Yılmaz, Mümin Aka, ilçede görev yapan kaymakamlarımız Rahim Yıldız, Erkan Işılgan, Mesut Kırcalı geçtiler bu gökkubbenin altından.

Unutamayız Çiçekli Mağaza’yı, Eşmenleri, Osman Efendileri, Sivas Pazarı’nı, gazeteci Saim İşbilen’i, gazeteci ve roman yazarı Behiç Duygulu, yazar Ömer Akşahan, öğretmen ve yazar Behiç Galip Yavuz, Kebapçı Hafız Maşlak, Hacı Fettah (Köfteci)…

İnsanoğlunun yaşamı, bir masal gibidir aslında bir varmış bir yokmuş misali. İhtiraslarımızın tutsağı olmamak gerekir. Hiçbir kimsenin kalbini kırmamaktır kaliteli yaşam anlayışı. Sevdiklerimizle doya doya yaşamalı, isteklerimizi ertelememeli, dostluk, barış ve kardeşlik duygularımızı canlı tutmalı, insanlığın evrensel değerlerine uygun yaşam tarzı benimsemeliyiz.

Kısacası bu dünyadan göçüp gittiğimizde bir hoş seda bırakmalıyız.

Sağlıklı, mutlu ve huzurlu yaşamlar diliyorum.