Mevsimlik işçilerin ömürlük çilesi

Şanlıurfa’dan gelerek 100 lira yevmiye karşılığında Kaymakçı’daki salatalık tarlalarında çalışan mevsimlik işçiler, hayatlarını çadırlarda geçiriyorlar. Mevsimlik işçilerden Tahir Baş, “Doğduğumuzdan beri bu şekildeyiz. Çadırlarda doğduk. Durumumuz belli, çadırlardayız. Çocuklarımızın yüzde sekseni çadırlarda doğuyor. Bizim için hayat budur yani. Bizim orada fabrika olsaydı orada çalışırdık, 1500-1600 kilometreden buraya gelmezdik. Orada işimiz olurdu, evimize gelir giderdik. 35 yaşındayım, doğduğumdan beri çadırdayım. Çocuklarım da çadırda doğdu. Sekizinci sınıftan sonra çocuklar mecburen çalışıyor. Hayata bir yerden tutunması lazım” dedi.

“Nereye kadar gidecek ben de çözemedim”

Neden böyle olduğunu düşündüklerini ancak yapacak bir şeyleri olmadığını kaydeden Baş, “Bu hayat nereye gidecek onu ben de çözemedim. Çocuklarımın da akıbeti benim gibi olacak. Önümüzü göremiyoruz. Herkes gibi evlerde oturalım, fabrikaya gidelim diye bir şey yok. Çocuklarımız 13-14 yaşında, okumaları lazım ama o imkan yok bizde. Her çadırda 6-7 kişi yaşıyor. Bazı aileler 10 kişi bir çadırın içinde. 20 aileden 100 kişiyiz. Işığı görmek bile zor ama ne yapalım, hayat bundan ibaret. Babamız çadırda, biz de çadırdayız, çoluk çocuğumuz da çadırda. Bilmiyoruz ne olacak. Hayat budur” ifadelerini kullandı.

Şazenuş Keskin