' Mecbur kalmadıkça savaş bir cinayettir'

Gelmiş geçmiş en büyük savaşçılardan biri olan Mustafa Kemal Atatürk Kurtuluş Savaşı’nda destanlar yazarak yedi düveli dize getirdikten sonra bu sözü söylemiştir. Atamızın bu sözü insanlık tarihine geçmiş bir ders niteliğindedir. Bize önerisi; Yurtta sulh, dünyada sulhtur. “Kurtuluş Savaşı’nı keşke Yunanlılar kazansaydı” diyenlerin olduğu bu günlerde ve onu el üstünde tutanlara inat kurtuluş savaşımızla ilgili hikâyeleri yeniden okuyup öğrenme ihtiyacı duyuyorum.

Kurtuluş savaşımızla ilgili birçok hikâye var yurdumuzun dört köşesinde, her biri birbirinden acıklı, ders alınası. Bu gün bu hikâyelerin kahramanlarından birinin kızının yazdığı o günlerle ilgili bir şiiri paylaşacağım sizinle. Şiiri okuduğumda yüreğim düğümlendi, içime bir taş oturdu sanki. Hikâyesi bir o kadar daha acıklı. Hikâyeyi önümüzdeki hafta yazacağım.

Sevgi, saygı ve mutluluklar.

***

Kınalı kız

Anamın kucağından aldın,

Tut elimi gidiyoruz dedin,

Nasıl sevindim baba

Daha dün anam,

Parmaklarımı tek tek öpüp,

Kına yakmıştı.

Kınalı ellerim ne güzeldi.

Sen görmedin.

Bir elinle beni tuttun,

Diğer elinle anamı savurdun.

Sahi, anam niye çok ağladı baba?

Ben yeni öğrendim yürümeyi,

Senin adımlarına yetişemem ki…

Ne olur biraz yavaşla…

Hem bak!

Ellerim kınalı baba.

Bütün evler arkamızda kaldı…

Belki, aha şu tepeye çıkarsak,

Oradan görürüm çökmeye yüz tutmuş evimizi.

Nasıl da yoruldum.

Bilsem konuşmayı,

Sana dönelim diyeceğim,

Anamı özledim, acıktım.

Ama sen duymuyorsun ki baba…

Beni sırtına aldın,

Uyu kızım dedin.

Çok üşümüştüm,

Sen beni ısıttın baba.

Yüksek dağların ötesine geçtik,

Bir başka diyara geldik.

Beni öptün, kokladın

Geldik kızım dedin,

İşte yeni evin burası,

Bir tüfek bedeli berdelin osun,

Kızım Antep’e kurban olsun.

Bıraktın ellerimi.

Kınalı ellerim ne güzeldi,

Sen görmedin baba.

Bilirim, sevgini koydun gittin bana.

Fakirliği onuruna yediremedin,

Herkes çabalarken, sen durup seyredemedin.

Anladım artık neden kınalı ellerim?

Bir haksız savaşa kurban oldum ama

Sen bir daha dönmedin baba…

Koca başlı dağların ardında,

Bırak bir kızın olsun…

Gözyaşlarım…

Berdel ettiğin tüfeğe kurban olsun.

Bu dünyada haksızlık son bulsun…

Benim adımı, Antepli yüreğine sorsun…

Baba sana hakkım helal olsun!

Şule Yıldırım Demir