Konuşmak ve Gülmek

Konuşmak ve gülmek en sevdiğim fiillerdir Türkçe’deki.

Gülmek, insanın yüzünü güzelleştirir. Gülen, gülümseyen, kahkaha atan bir yüzden daha güzeli var mıdır? Buna inanmayan, şöyle ayna karşısında bir kahkaha atıp gerçekliğini test edebilir.

Elbette ki gülmek, çokluk sağlıklı bir ruhun da göstergesidir.

Asık bir surat yolunda gitmeyen işlerin, bir uzvumuzun ağrıdığının, kısacası mutsuzluğun önemli işaretlerindendir. Acı içinde kıvranan biri ne gülebilir ne de kahkaha atabilir.

Gülmek

Güldürmek

Gülüşmek

Gülünmek

Güldürtmek.

Yaşam, güldüğümüz anların toplamıdır belki de. Güldüğümüz anları kar, ağladığımız anları zarar hanesine yazarsak eğer.

Gülünecek bir neden bulmak. Ağlamaya neden bulmaktan daha kolay mıdır?

Her insan kolaylıkla ağlayabilir. Birine atacağınız okkalı bir şamar, düşünmeden söyleyeceğiniz kaba ve kırıcı bir söz yeter de artar bile. Ne bilgiye ne zekâya ne de farkındalığa ihtiyaç vardır bunun için. Oysa gülmek daha zor bir iştir. Bir çabanın bir güzelliğin bir zarafetin ürünüdür gülmek ve güldürmek.

Ben konuşan insanları severim.

Gülen insanları daha çok.

Güldürebilen insanları hem çok sevdim hem de çok saygı duydum.

Bir şeyin niteliği, her zaman niceliğinden önce gelir. Bazen konuşmaları duymamak için kulaklarınızı kapadığınız olur. Yersiz bir konuşma yahut yersiz bir gülüş insanın sinir sistemini alt üst edebilir.

Eskiden adab-ı muaşeret kitapları vardı.

Nasıl oturulur?

Nasıl konuşulur?

Nasıl hitap edilir?

Nasıl teşekkür edilir?

Bir sürü konuyu anlatırdı. Sonradan daha kestirme yollar bulundu.

100 soru 100 cevap.

Nasıl zengin olunur?

Nasıl popüler olunur?

Bir şey basitleştikçe verilen emek azalır.

Verilen emek, azaldıkça bayağı ve sıradan bir hale gelir.

Sevgi, dostluk ve umutla.