İnsanı okuma sanatı

O da ne demek diyeceksin şimdi biliyorum. Bir kitap mı ki insan okuyalım diyeceksin sonra. Zaten okumayı da sevmezsin sen. Niye okuyalım ki dediğini de duyar gibiyim.

Ama insanlar da kitaplara benziyor bence. Kiminin dışından beğenip harekete geçiyorsun, alıyorsun eline okumaya başlıyorsun ama sonra görüntüsüne aldandığını fark ediyorsun. O cafcaflı, albenili kabın içinde yazılanlar beklentini karşılamıyor. Kimini de alıyorsun biraz ön yargıyla eline “acaba” diyerek. Yine yanıldığını fark ediyorsun süreçte. İçi dolu dolu, her cümlede, her fikirde durup kendi bildiğinle ölçüp, düşünüp devam ediyorsun. Okudukça kazanımların artıyor. Bu tarz insanlar da var. Tanıdıkça, konuştukça kazanımlarınızın arttığı, sizi her defasında bilgisi, birikimiyle şaşırtan.

Evet, kitaplar gibi insanlar da. Kimini hiç elinizden bırakmak istemezsiniz, sürükleyicidir, sizi heyecanlandırır. Öyle insanlar var hayatımızda değil mi? Bizi bakış açılarıyla, yaşadıklarıyla heyecanlandıran ve serüvenleriyle her daim sürükleyici olan. Etkileyici ve hoş.  Kimi kitaplar vardır ki başucu kitabıdır, sürekli açıp pasajlarından okuduğunuz. Onlar gibi hayatınızda başucu arkadaşlarınız vardır. Her dem ihtiyaç duyduğunuz, her zaman başvurduğunuz, fikirlerini önemsediğiniz.

İnsanlar kitaplar gibi. Kimi bir şiir kitabı gibi su gibi akıp geçiyor. Her sayfasında ayrı bir tat, ayrı bir aktarım, ayrı bir ahenk. O ahenkle hayatımızda yer alan insanlar var elbette. Sözleriyle, söylemleriyle ritmik bir şiir gibi…

Kimi insanlar da gerilim kitapları gibi. Okudukça gerildiğiniz, farkında olmadan sinirlerinizin yıprandığı, sarsıcı kitaplar vardır ya onlar gibi yanında durdukça gerildiğiniz ve kendisi de gerilimden beslenen insanlar. Onlardan uzak durmak lazım eğer sağlam bir duygu yapınız yoksa.

Ömrü de kitaplar gibi insanların. Kimi bir öykü kitabı gibi kısacık yaşanıp bitiyor ama dolu dolu ve anlamlı. Kimi uzun bir roman gibi. Kimi bir kitaba sığmayıp kitaplara dönüşen…

bir satıra sığdırdığını
bir kitapta anlatamazsın bazı
az ama öz
bir notanın eksikliği
söyletmez sazı
değme bam teline
içten incinmiş
duyamazsın
yürekte köz
aradığın nerede
nerede eylemler
gürültü ayyuka çıkmış
nerede
aradığın
nerede
verdiğin söz