İnsan kendini nasıl affeder?

Önce ‘’kendini affetmek’’ nedir ile başlayalım. Kendimizi affetmek, kendimize karşı beslediğimiz öfke, kızgınlık, pişmanlık ve suçluluk duygularının yerine, merhamet, sevgi ve şefkat duygularını göstermemizdir. Çok ilginçtir ki insana, kendisini affetmesi, başka birini affetmesinden daha güç gelir. Çünkü başkalarının hatalarını affetmek için birçok mazeret üretebiliyorken, kendimiz için bu bahaneleri bulmamız zor gelir. Kendimize karşı empati kurmada güçlük çeker ve daimi olarak kendimize dair beslediğimiz olumsuz düşüncelerimizin baskısı altında kalırız. Bu da, durumu farklı açılardan değerlendirebilmemize pek olanak sağlamaz. Diğer bir durum da kendimiz hakkında sahip olduğumuz katı inançlarımız olabilir. Örneğin: yaptığımız şey gereği, cezalandırılmamız ve vicdan azabı çekmemiz gerektiğini düşünüyor olabiliriz. (Burada sözü edilen durum tabi ki hata yapıp hiç vicdan azabı duymamak değildir. Sözü edilen durum ince bir çizgidir dikkat edilmesi gerekir)

Özellikle bazı durumlar var ki insan kendini affetmekte zorluk çekiyor. Bunlar çocuklarımızın hastalıkları olabiliyor. Örneğin: çocuklarının kanser hastası olduğunu öğrenen aileler, günahlarından dolayı cezalandırıldıklarını düşünebiliyor. Diğer durumsa aldığımız önemli karalar olabiliyor. Örneğin; iş seçimimiz, eş seçimimiz, okulda tercih ettiğimiz bölüm vb. gibi konular bu duruma giriyor. Bir diğer durumsa kendimize verdiğimiz zararlar olabiliyor; sağlığımıza dikkat etmememiz sonucu hasta olmamız, kumar, madde bağımlılığı gibi kötü alışkanlıklar edinmemiz yine bu gruba giriyor. Başka bir durum da başkalarına verdiğimiz zararlar ya da yaşattığımız acılar olabiliyor. –ki bu başkaları genelde sevdiklerimiz oluyor. Örneğin: vermiş olduğumuz yanlış bir karardan onların olumsuz etkilenmesi, diğer bir değişle ceremesini çekmesi ve dolayısıyla sevdiklerimizin güvenini kaybetmemiz gibi durumlar burada yer alıyor. Çünkü başkalarının güvenini kaybetmemiz bizim için çok ciddi bir kayıp oluyor. Bazen de, beslediğimiz olumsuz duygu ve düşünceler buna neden olabiliyor. Örneğin: arkadaşımızın eşi hakkında farklı şeyler hissedebiliyoruz ya da birini sahip olduğu şeyler için kıskandığımız durumlar olabiliyor. Son olarak da mağdur olduğumuz zamanlardan söz edebiliriz. Örneğin, bir felaketten sadece biz kurtulursak ya da bizi birleri kurtarıyorken zarara uğramışsa kendimizi affetmek de zorluk yaşıyoruz.

Peki, kendimizi nasıl affedeceğiz?

Öncelikle sahip olduğumuz ahlaki değerlerin farkına varmamız gerekir. Çünkü böylece diğerleriyle ilişki içindeyken neden o şekilde tepki verdiğimizi anlayabiliriz. Ayrıca geçmişi kendi içinde değerlendirirsek bizim için yararlı olur. Geçmişin geçmişte kaldığını unutmamak gerek. Onlar birer tecrübedir ve bundan sonraki süreçte sizin için birer yol göstericidir. Nasıl mı? Basit bir soru ile ‘’geçmişe gitseydim şimdi nasıl davranırdım?’’Biraz durun ve düşünün! Şu anki bilginiz, farkındalığınız ve yetenekleriniz olsaydı o zamanda onu yapmazdınız! Değil mi? İşte bu durum size ne kadar ilerlediğinizi gösterir.

Lütfen farkında olun! O Zaman için size göre en iyisi buydu ve bunu yaptınız. İnsanız birçok eksiğimiz var ve eksiklerimiz aslında bizi diğerlerinden farklı yapan şeyler de aslında. Lütfen! Kızgınlık içinde zaman geçirmeyi bir kenara bırakıp, kendinizi olduğunuz gibi kabul edin. Çünkü asıl kendinizi olduğunuz gibi kabul etiğiniz zaman değişim başlar. Kendinize hata yapma payı tanıyın ve öyle de olursa, özür dileyin. Bu süreçte zarar görmüş kişilerin yanında olun ve elinizden gelen çabayı gösterin. Tabi en önemlisi! Kendinize en az diğerlerine gösterdiğiniz kadar şefkat, merhamet ve sevgi gösterin.

Başka bir zamanda farklı bir yerden devam etmek üzere…

Sevgilerimle.