'Haberlerimden Haberin Olsun'(*)

Benim gibi gurbette düzen kurmuş “Goca Ödemişlileri” ne mutlu eder dersiniz? Yanıtı elbette kişiden kişiye değişir. Beni mutlu eden şey; Ödemiş’ten gelen bir başarı haberidir, bir kitaptır, kentime yapılan bir yatırımdır, Değerli Dostlarımız Sevinç-Hamdi Halislerden aldığımız Ödemiş “havadis”leridir… Her seferinde telefon görüşmelerimizde sözün sonunu bağlayamayız bir türlü… Yine böyle bir görüşmemizde Hamdi Dostum, Yüksel Balcı Ağabeyimin 1970’li yıllardan günümüze kadar yayımlanan haberlerinin yer aldığı bir çalışmadan söz etmişti. Hatta az önce bu çalışmadan gelmişti eve. O günden bu yana merakla beklemekteydim çalışmayı.

Yaz’ın gelmekte nazlandığı bir Haziran gününde “Haberlerimden Haberin Olsun” adlı kitabı postacıdan aldım. Eşim ve oğlumuz evde değildi. Büyük bir heyecan ve merakla telefona sarıldım. Yüksel Ağabeyim hemen eksiklerinden dem vurmaya başlamıştı ki, sözünü af dileyerek kestim. Böyle bir çalışmanın hele hele ilk kez yapılan bir çalışmanın eksiği mi olurdu? Hiç kusur mu aranırdı? Bence sonraki çalışmalarda eksik arayabilirdik ancak… Hane halkı geldiğinde sevincimi onlarla da paylaştım. Onlarda bendeki mutluluğa ortak oldular. Sayfaların aralarında gezmeye başladım yavaş yavaş… Neler mi gördüm? Adliyeye zincire vurularak götürülen mahkûmları gördüm. Ödemiş’i acılara gark eden “Balıkçıoğlu Öğrenci Yurdu”ndaki yangını anımsadım acıyla. Yıllardır değişmeyen patates üreticisinin dertlerini okudum. Ödemiş eğitiminin kanayan yaralarının nasıl düzeltildiğine tanık oldum. Barajın yıllar önceki “yılan hikâyesi”ni hatırladım. “Çakırağa Konağı”nın restore edilmesi için verilen mücadeleyi gördüm. Bir türlü gerçekleşemeyen Ödemiş’in “il” olma heyecanına ortak oldum. Ödemiş Tekstil’in acılı yok edilişi içimi burktu, yüreğimi kanattı. Tren yolculuğunun Ödemişliler için o zamanlar nasıl ıstırap verdiğini okudum. Çiçekçiliğimizin ilk adımlarının nasıl atıldığını, Birgi’nin restorasyon çalışmalarının ilk filizlerini gördüm. Daha da sıralayayım mı? Hayır, sıralamayacağım. Benden bunu beklemeyin! Siz, en iyisi bir tane “Haberlerimden Haberin Olsun” kitabını alın, başlayın sayfalarını karıştırmaya… Bakalım sizler neler göreceksiniz? Unutmadan söyleyeyim bu kitabı salt kendiniz için almayın ha! Çocuklarınız, torunlarınız için alın! Çünkü onlara verilebilecek en değerli bir hazinedir “Haberlerimden Haberin Olsun” kitabı…

Dilerseniz birazcık geçmişe götüreyim sizleri: Yüksel Balcı Ağabey, ben bildim bileli önceleri o ilk koyu renkte boyası gitmiş Bisan bisikletiyle sonraları da Mobiletiyle Ödemiş’in sokaklarını ezbere bilen önce bir öğretmen sonra da yaman bir gazetecidir. Ödemiş’in sorunlarını yukarılardaki etkili yetkililere duyurmuştur yıllarca. Konuşurken de hızlı hızlı konuşur. Zamanı dardır, her gazetecinin olduğu gibi. Haberin tazeliği bozulmamalıdır, işi aceledir. Gazeteciliğin zamanla yarış olduğunu bilenler bilir ancak Yüksel Ağabeydeki bu aceleciliğin sırrını. Hiç kilo almamıştır, göbeği filan yoktur ve hâlâ tığ gibi bir delikanlıdır. Bu inceliği, belki Ödemiş’in sorunlarının hâlâ çözümlenememesinden duyduğu kaygıdandır ne bileyim? Güneş yanığı yüzü, Küçükmenderes Havzası’nın güneşindendir belki! Saçlarının çoktandır dökülmüş olması, tahminim yazdığı/yaşadığı haberlerin yarattığı sıkıntıdan kaynaklanmıştır… Bilmem size birazcık olsun tanıtabildin mi Yüksel Ağabeyi?

“…bölgemizin geçmişini bir sinema şeridi gibi izleme olanağı” sunan Yüksel Balcı Ağabeyimin “Haberlerimden Haberin Olsun” adlı yapıtının oluşumunda değerli düşünceleriyle yol gösteren ve emeklerini esirmeyen tanıdığım/tanımadığım tüm Ödemişli Hemşehrilerime, “…kitabın belediye tarafından bastırılmasına kendi döneminde karar veren Sayın Mahmut Badem”e ve bu sözün gereğini Ödemiş Belediyesi adına yerine getiren Belediye Başkanı Sayın Bekir Keskin’e sonsuz sevgi ve saygılarımı sunarım…

Değerli Yüksel Ağabey, sizin de emeğinizi kutsuyor ve nice güzel, mutlu Ödemiş haberlerinizi gelecekte de okumayı diliyorum… İyi ki varsınız…

____________

* Haberlerimden Haberin Olsun 1974-2008, Yüksel Balcı, Ödemiş Belediyesi Kültür Yayını, Mart-2009, Ödemiş.