Güzel şehrimiz İzmir'imize özgü lezzetlerimiz

Güzel şehrimiz İzmir’in kendine özgü lezzetleri saymakla bitmez. İşte onlardan birkaçını sizlerle paylaşacağım.

Sokak lezzetleri şehirlerin kimliği gibidir. Mesela İzmir, Türkiye’nin üçüncü büyükşehri ve ülkemizdeki en güzide tatil kasabaları İzmir sınırları içindedir. Bu güzel şehrin birbirinden eşsiz lezzetli yiyecekleri vardır.  Örneğin kahvaltı olarak, işe giderken çıtır çıtır gevrek, boyoz yemesi güzel olur. Akşam üstü de kokoreç yenir. Gece de pide, söğüş yenir veya güzel bir çorbacıda kelle paça içilir. Bu yönüyle kentimiz adeta açık hava mutfağı gibidir.

Gevreğimiz: İzmir’imizde gevreğe gevrek denir. ‘Simit’ yüzme bilmeyenler içindir… Gevrek, 450 yıl önce Kırım Değirmen Dağı’ndan gelen Tatar Türklerinin İzmir’e yerleşmesiyle, kadim bir lezzete dönüşmüştür. Simit ise, eski adı Simiti olan İzmit’te, kervanlarda yolcuların rağbet ettiği bir atıştırmalıktır.

Gevrek, kızgın pekmez dolu havuzlarda pişirilip üzeri susamlanıp fırına verilir. Simit ise hamurun üzerine soğuk pekmez sürüldükten sonra, susamlanır ve pişirilir. Beyaz peynir, domates, salatalık, demli çay veya ayran en iyi eşlikçileridir. Genelde bir yerden bir yere yetişme esnasında yenen ayaküstü lezzetlerimizdendir.
Boyozumuz: Milföy hamurunu andıran boyoz, 1492’de Türkiye’ye yerleşen Sefaradlar tarafından İzmir mutfağına katılmıştır. Sade, ıspanaklı, peynirli olarak da çeşitlendirilmiştir, genelde yağlı olan boyozun daha az yağlısı da vardır. İspanyolca yazılışıyla bollos, küçük somun anlamına gelen bollo sözcüğünün çoğuludur.

Rivayete göre, İzmir’de boyozun en iyisini zamanında Kemeraltı’ndaki boyozcu Avram Usta’nın yaptığı söylenir. Boyoz en lezzetli haşlanmış yumurtayla yenir.
Kumrumuz: gevrekçilerde satılan kumru ekmeği içinde domates, biber ve İzmir tulumundan oluşur. Kumru, gevrek hamurunu andıran bir hamurdan üretilir, susama batırılarak fırınlanır. Şekli kumru kuşunun gövdesini andırdığı için adını oradan almaktadır.

Büfelerde ise içine kömürde pişmiş sucuk, salam, kaşar peyniri, domates, ketçap ve mayonez konur. Aslen Çeşme kökenli kumrucular, bu meşhur lezzetin yanında turşu ikram ederler. 90’lı yıllarda sayılarının artması ile bugün İzmir’in birçok yerinde kömürde sandviç ve kumrucu bulmak mümkün.

Kokorecimiz: Özellikle geceleri daha çok bulunan, seyyar arabalarda ve son yıllarda küçük dükkanlarda da satışı yapılan bol yağlı bir lezzettir kokoreç.

İzmir’de kokoreç ekmek içinde bıçakla kesilerek hazırlanır, üzerine kimyon dökülür ve ağızda lokum gibi dağılır. Bir yarım yiyen genelde doymayabilir.

Söğüş bir sakatat çeşididir. İzmirliler için vazgeçilmez bir tattır söğüş. Kellenin dil, yanak, beyin gibi kısımları küçük parçalara kesilerek lavaş ile dürülür. Üzerine isteğe göre bol kimyon, pul biber, maydanoz, domates ve soğan konur. Sakatatlar öncesinde pişmiş ama yeme aşamasında soğuk bir şekildedir.

Ödemiş köftemiz: Ödemiş köftesinde soğan, irmik, ve çeşitli baharatlar kullanılır. Dananın kaburga ve kol eti karıştırılarak kıyma yoğurulur. Bir ila iki günlük bir sürede dinlendirilip odun veya kömür ateşinde ön pişirmeye tabi tutulur. Servis edilmeden önce tereyağı ve bir tutam toz biberle bakır tavada çevrilmesinin ardından tavadaki sosla bastırılmış ekmeğin üzerinde yer alan koyun yoğurduna köfteler ekleniyor aynı zamanda damak zevkine göre pişmiş domates veya yeşil veya kuru biberde pişirilip yenmeye hazır hale gelir bu nefis yemeğin müdavimi çoktur.
Şambali tatlımız: Genelde sokakta seyyar satıcıların kâğıtlara sararak sattığı Şambali, Şam tatlısı veya Şambali, İzmir’in lezzetlerindendir. Bu tatlımız, irmikle yapılır ve şerbetlidir.

Şambalide yumurta, un ve yağ yoktur. Yağ, sadece pişirme tepsisini yağlamak için kullanılır. Tatlının üzerine tercihe göre yer fıstığı, fındık veya badem konulur.

Bu güzel lezzetlerimizi tatmayı ihmal etmeyin. Afiyet olsun.

Sevgi ve saygılarımla sağlıcakla kalın.