Bendeki sen
Hani “Gel!” diyorsun ya bana Ben gidemiyorum ki senden Olmuyor yani Bir şekilde dönüp dolaşıp Aynı...
Hani “Gel!” diyorsun ya bana
Ben gidemiyorum ki senden
Olmuyor yani
Bir şekilde dönüp dolaşıp
Aynı yere geliyorum
Sana…
Bendeki sen bu haldeyken
İstesem de gidemem
Aklıma gelişlerin bile değiştiriyor kalp ritmimi
İştahım kesiliyor,
İçimdeki uçuşan kelebekler alıp gidiyor ruhumu uzak yerlere
Çocuklaşıyorum bir anda
Şımarıklık edip yanımda istiyorum seni
Hatta biliyor musun yolda gördüğüm herkesi sana benzetiyorum
Söylesene nasıl gidilir ki bu durumda?
Bilmiyorsun tabi bunların hiçbirini
Gerçi bilsen de ne değişecek ki?
Hayallerimi de alıp gidecek miyiz buradan?
Hiç sanmam…
Oysa “Yürü gidiyoruz!” desen gözüm kapalı geleceğim seninle
Neresi olduğunun bir önemi olmadan hem de…
Ya da neyse…
Bilmesen daha iyi belki de…