Aşı Mevsimi

Radyoda İç Anadolu’nun hüznü sinmiş bir ezgi. İçli derin ve yakın.

“Akşam olur karanlığa kalırsın

Derin derin sevdalara dalarsın”

Gözümde her şey birbirine benziyor. Elimi nereye atsam yok. Neye baksam aradığım şey değil. Bulamıyorum. Yok. Yok. Yok.

Oysa ne diyor Pablo Picasso: ”Ben aramam, bulurum” onun bir bildiği vardır elbet. Aramadan bulmak. Görmek, bulmak, dokunmak istediklerimize hemencecik ulaşıvermek bilmem ki keyif mutluluk verir mi insana.

Ben arıyorum sabahtan beridir. Ortalarda yok hala. Yazılar öyküler, şiirler, küçük notlar. Yarım kalmış resimler. Daha pek çok şey buldum. Ancak bunlar aradığım şey değil.

Baktım bu böyle olmayacak. Topla Nurşen, dedim. Gereksiz bulduklarını at. İnsan yırtıp atmaya da kıyamıyor ki yazdıklarını. Neyse biraz gözü kara biraz da acımasız davranıp bir kısmını en azından çöpe attım.

Radyodaki türkü bir Trakya türküsüne bıraktı çoktan yerini.

Mevsim bahar. İnsanı oyalayan yaşama çağıran çok şey var malum.

Ağaçlar, çiçekler, böcekler ve kuşlar.

İnsan bu çağrıya kulak vermeli, dedik. Geçen gün bağa bahçeye gittik.

Ağacı seven çok insan gördüm de onun gibisine rastlamadım.

Toprağa büyük bir aşkla bağlı.

Bütün enerjisini yaşama sevisini sanki toprağı kazdıkça yeni bir fidan diktikçe tazeliyor.

Çokluk kıskanmışımdır ondaki bu aşkı.

Kim mi?

Babamdan söz ediyorum. Yıllar boyunu biraz kısalttı ama benim gözümde hala bir dev.

“Aşı yapacağım” dedi.” Bahçedeki ahlatları armut aşılayacağım.”

Seksenini çoktan geçmiş bir adamın ağzından çıkınca bu sözler insana daha bir anlamlı geliyor.

İşte bu diyorsunuz. İnsanı sevmek toprağı sevmek börtü böceği sevmek bu…

Belki beş altı yıldan önce meyve bile vermeyecek aşıladığı dal…

Yüreği aşkla dolu insanlar tarih boyunca hep güzelin iyinin peşinde koşmuş, bıkmadan usanmadan aramış onu. Deliceyi zeytine çevirmiş, ahlatı armutta, payamı bademe…

İnsana da yapılan aşılar var. Biri hastalıklardan koruma amaçlı. Sağlık için yapılıyor.

Bir aşı daha var ki ona pedagoji deniyor. Yani eğitim. İstenilen nitelikte insan yetiştirmek de bir toplum için önemli. İnsan da ona neyi aşılarsanız onu üretir. Kendi haline bırakırsanız verimsizleşir, çoraklaşır, çölleşir bir süre sonra.

Sanattan uzak tutmayın çocuklarınızı, gençlerinizi, kendinizi… Sanat aşılayın.

Bütün güzellikler sanattan doğar.

Sevgi, iyilik, doğruluk, merhamet…

Açıp okuyun nefrete dair bir dizesi yoktur Orhan Veli’nin…

Yunus’un bir ilahisinde öfke yoktur.

Karaca’da bir şiir yoktur yok edin diye.

Dertli yalanı öğütlemez.

Kağızmanlı ölümü övmez.

Yüceltilen sevgidir

Aşktır

İnsan gönlüdür

Doğruluktur

Adalettir

Haktır

Buldum mu aradığımı. Henüz değil. Ama ne demişler: ”Arayan bulur Leylasını da Mevlasını da”

Sağlık sevgi ve güzellikler bulmanız dileklerimle.

Sevgi, dostluk ve umutla.