Sevgiler üşümesin

mevsim üşüdü.

yürekler üşüdü

düştüğü yerden kalkamadı insanoğlu

kendi yaptığıyla sınandı

anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az…

mevsim üşüdü

dalında tutunamadı yaprak

yetmedi.

düşmeden yere, savruldu serin esen yelle kökünden uzak yerlere

hasreti büyüttü yeni toprağında…

mevsim üşüdü

incindi duygular

incineni yine kendi sardı insan

biri diğerine merhem olarak

hemhal olarak…

mevsim üşüdü

ısıtmak için yürekleri

sevgiye sarıldı insan

iyileştiren, onaran, ümit bahşeden

yüce duyguya.

mevsim üşüdü

sıcacık aş, ağrısız baş, tatlı telaş üşüdü

her dem sardı onmazını,

sardı kırılanı

yeniden

büyüttü

yeter ki sevgiler üşümesin…

*Gidenlere rahmet, kalanlara sabır ve kolaylıklar diliyorum. Geçmiş olsun İzmir.