DUYGULARIN KARANLIĞI
'Hiçbir şey göründüğü gibi değil, çünkü hiçbir şey görüntüden ibaret değil.' La edri İnsan bazen kendini...
'Hiçbir şey göründüğü gibi değil, çünkü hiçbir şey görüntüden ibaret değil.'
La edri
İnsan; bazen kendini yılgın, halsiz, üzgün, yorgun hissedebiliyor. Yaşadıkları, onu karamsarlığa sürükleyebiliyor. İnsan olmanın getirisi bu. Zira insan, geçmişte yaşadıklarına takılıyor zaman zaman ve ümidini söndürebiliyor. Bazen de gelecek kaygısıyla törpülüyor gün içinde yaşadıklarını ve yıpratıyor kendini. Anı yaşamaya çalışırken karşılaştıklarına tahammülü kalmıyor durum böyle olunca.
Dedik ya insanız, öyleyse bu durumu arada yaşamamız da gayet normal. Sıkıntılı olan, hayatın tamamına bu duyguyu yayıp yeni yaşanılanlarla baş edebilme becerisini yitirmek. Yani yaşadığımız ve bizi sıkıntıya düşüren durumun üstesinden gelebiliyorsak, en az hasarla bunu başarabiliyor ve rutinimize dönebiliyorsak sıkıntı yok demektir ama başarmak için kendimizi hazırlamış olmak da önemli. Biz yaşamı hep güzellik, hep iyilik, hep mutluluk hali olarak betimlemişsek kafamızda, yaşadığımız olumsuzluklar ağır bir darbe olarak çıkabilir karşımıza. Eğer olumsuz ihtimallere de yer vermişsek düşüncelerimizde ve 'Bunlara karşı ne yapabilirim'i de eklemişsek ucuna, fazla etkilenmeden savuşturabiliriz olumsuzlukları.
Elbette sadece olumsuzluklara odaklanıp onları hayatına çekenler de az değil. Sadece negatife odaklanınca hayatın hep o yönünü görmeye başladıkları için karamsarlık hali olur böyle kişilerin üzerinde. Bedbin diye tanımlarız artık onları. Belki de duygularının karanlığında boğulup giderler. İç dünyalarında yaşadıkları karamsarlık, iç sularını giderek bulandırır ve yüzülemez hale getirir. Sadece kendileriyle kalmaz, çevrelerindekilere de bulaştırırlar bu durumu. Üzüm misali kararan bir dünya…
Kolay mıdır bu durumu düzeltmek bilemiyorum ama önce kişinin yeniden yapılanabilmek ve düzelmek için durumunun farkına varıp düzelmek için istekli olması gerekir diye düşünüyorum. Hani 'İnsanın önündeki en büyük engel kendisidir' ya işte kendine rağmen bunu yapabilir mi? Kendini önünden çekip karanlığından sıyrılabilir mi? Başka bir bakış açısı geliştirebilir mi? Zorlayıcı olabilir belki ama insan isterse her şeyin üstesinden gelebilir. İsterse…
Hayatı, görüneni ile görünmeyeni arasında dengeyi kurup sadece gördüğümüzle değerlendirmemek lazım belki de. Olumsuz gördüklerimiz, bazen çok olumlu sonuçlar doğurabiliyor. Tabi eğer sadece sabırlı olup üstesinden gelebilirsek.
Güzellikleri algılamak dileğiyle…
titreyen alev
rüzgarın nerede
yalpalayan ışık
tutun
tutun ki
solmasın nurun
incitmesin seni
incitmesin rüzgar
sönersen
seninle söner
dünya…