duvarıma MİNİK NOTLAR

Bir yıldız kaydı dilek tut. Neden? Dilek tutmak için mi kayar yıldızlar? Kaymasa tutulmaz mı dilekler?...

Bir yıldız kaydı dilek tut. Neden? Dilek tutmak için mi kayar yıldızlar? Kaymasa tutulmaz mı dilekler? Birilerinin sesini duyar gibiyim. Sen tut dileğini fazla da karışma, kurcalama bu işi. İnan, inanırsan olur, inanırsan umudun büyür, umudun büyüdüğü yerde olmayacak olan da olur. İnanmak insana özgü, insana ait olana sarıl öyleyse…

****

'Öğrenmeye devam eden herkes genç kalır' diyor Henry Ford. Öyleyse öğren. Öğrenmenin yaşı yok. Öğrenmek tazeliyor insanı. Öğrendikçe çoğalıyor, öğrendikçe gelişiyor, öğrendikçe yüceliyor insan. Öğrendiğinin farkında ol. Öğrendiğinin farkında, bilincinde olmak da insana dair, insana dair olana sarıl, düş peşine bilginin. Bildiğini özümse, özümsediğini sev sonra. Sana ait olan o. Seni sen yapan da. Öyleyse kendine sarıl, kendine sahip çık. Kendini sahiplenmezsen kim gözetecek, kollayacak, anlatacak sana ait olanı. Seni senden iyi kimse bilmez. Sen ihtiyacını bilirsin ve ihtiyacına göre hareket edersin. Kendini yetiştirirken, geliştirmeyi düşünürken 'ben biliyorum zaten' deme. Dediğin an biter iş. Bildiğini zannedenler açmaz kendini değişime. Almaz yeni olanı bünyesine. Diker kafasını boş başak gibi görmez kendinden gayrısını. Vermek için almak, almak için açık olmak lazım bilgiye. Aç olmak belki. Belki de adımlarını hayatın değişen ritmine ayak uyduracak şekilde ayarlamak.

****

'Bana ne' demeyi de öğrenmek lazım belki de. Bana ne. Her şeye burnunu sokmamak. Lüzumlu lüzumsuz her şeyi kurcalayıp ilgiyi dağıtmamak. Çünkü senin iktidarın belli, yapabileceğin sınırlı, elin her yere uzanmaz, yetişemezsin her şeye. Yüklenmeye kalkma hayatın tüm yükünü sırtına. İstidadın kadar açıl. Ondan öteye el atma. Sonra durup da hayat yoruyor beni deme. Seni ilgilendirmeyene bana ne de, rahat et. Bilmediğini de kabul et, dağıtma gücünü ona buna, enerjin var olana yetsin. Bitirme hayata dair sevgini…

****

Heyhat! Son deminde mevsim. Hüzün damlıyor her adımda gözünden mevsimin. Yitiyor zaman kendi içinde. Hayat da öyle akıyor, bitmeden yakala var olanı. Tut ucundan. Hayat bitmeden, yapılacak olanları tut ucundan. Bu karamsarlık değil. Bu bilakis ümit ve şevk nedeni. Bitiyor, ne olursa olsun dememek belki de. Öyle olsaydı baharda yeniden sümbüllenir miydi tohumlar, çiçeklenir miydi ağaçlar.

****

Her an bir fırsat, fırsatları kaçırma. Her insan bir umman, her insan bir şeyler elde edebilmek için bir kapı. Almayı bil ama verici olmayı da unutma. Herhangi bir şeye şevkin gelirse kaçırma. Anlık hislerini değerlendir, kaçırma. Çakılı kalma bir adım öteye git. Taşı kendini taşıyabileceğin yere…

****

Kararlı ol. Aldığın kararların ardında dur ama yaklaşımlarında esnek olmayı unutma. Özellikle başkalarına karşı. Hayal deryasına dalıp gerçeklerden soyutlama kendini. Realite her zaman iyidir. Kapıp, koy verme. Senin gerçeğin döneminkiyle örtüştüğü sürece geçerli, bunu da göz ardı etme…

****

tut elimden hayat

kırmızı turuncu sarılarla

taşı beni

taşı

dilediğin yere

çiz duvarıma bir resim

içinde ben olmasam da olur

her fırça nasılsa taşır sana dair ne varsa bana

bir kelam yaz kalemle

ince, naif, nüktedan

boşluklar bırak

bırak

ben doldurayım

tut elimden hayat

Kasım deminde söyleşerek…

Bakmadan Geçme