Bugün de 'Atalet' diyelim!

Dünden kaldığımız yerden devam edelim,

Araştırmalar göstermiştir ki atalet halinde yaşayan kişiler ikiye ayrılır:

1. İç disiplini ve motivasyonu zayıf olduğu için hedeflerinin gereklerini ya da görev tanımlarında yazanları yapmak için harekete geçemeyenler.

2. Aşırı iş yükü altında boğuşmaktan önemli işlere öncelik veremeyenler. Bu kişilerin sorunu, kişisel organizasyon sistemlerinin yetersiz olmasıdır.

Burası çok önemli (!); İlk grup tembel ve iradesiz, ikinci grup gayretli ama metotsuzdur. Ancak ataletin sonuçlarını yaşama açısından iki grup eşit durumdadır.

Peki, insanlar ataletten neden kurtulamıyor?

Birinci neden, kişilerin atalet halinde yaşadıklarının farkında olmamalarıdır.

İkinci neden, kişilerin ataletin nedenini kendi içlerinde değil, dışlarında arama eğilimine sahip olmasıdır.

Üçüncü neden, ataleti yenmek için de ataletten kurtulmuş olmanın gerekmesidir.

Atalet dediğimiz hal nasıl oluşur, ona bakalım isterseniz. Ataletin oluşumu iki aşamada gerçekleşir.

Birinci aşama, çevredeki değişiklikleri görmemek ya da yapması gerekenleri görememek (körlük).

İkinci aşama, yapması gerekenleri gördüğü halde hiçbir şey yapmamak, ihmal etmek, üşenmek, ertelemek ve eyleme geçmemektir.

Ataleti ve kanseri tehlikeli yapan, tedrici (aşamalı) şekilde oluşmalarıdır.

Şok değişimlere karşı kişiler, kurumlar ya da toplumlar, reflekslerini kullanarak harekete geçebilirler.

Bu paragrafı rica edeceğim iyice okuyalım: Tedricen (kademeli) oluşan değişimleri bünye tam algılayamaz. Bu durumun tipik örneği, meşhur 'Suyu ısınan kurbağa' deneyidir. Bir kurbağa, sıcak suya direkt atılır. Yaşadığı 'şok değişim'in etkisiyle kurbağa zıplayarak atıldığı kaptan çıkar. İkinci denemede kurbağaya bu defa içinde oda sıcaklığında su bulunan bir kaba konur. Kap bir ısıtıcının üzerine konur ve kurbağanın suyu ısınmaya başlar! Su ısındıkça kurbağa gevşemeye, rehavete ve atalete düşmeye baslar. Suyun sıcaklığı, 'yakıcı' seviyeye ulaştığında kurbağa zıplayıp kaptan dışarı çıkmaya çalışır ama artık bacak reflekslerinin 'çalışmadığını' görür. Ataletin insanı etki altına alma şekli de yaklaşık olarak böyledir.

İnsanların hayat karşısındaki 'duruşları' da kurbağanınki ile pek çok noktada benzerlik gösterir. Pek çok kişi, ya hiç eyleme geçmez ya da artık eyleme geçmenin dahi sorunu çözemeyeceği noktada bir şeyler yapmaya başlar.

Yine araştırmacılara göre, insanları eyleme geçme şekillerine göre dört gruba ayırabiliriz:

1. Bilen ve yapanlar (profesyonelce başaranlar),

2. Bilen ama yapmayanlar (ataletliler),

3. Yapan ama bilmeyenler (amatörler),

4. Yapmayan ve bilmeyenler (başarısız kişiler).

Eğer 1. grupta (profesyonelce başaranlar) yer almak istiyorsanız aşağıdaki 'ipuçlarını' izleyebilirsiniz.

1. Ataletten kurtulmanın ilk adımı, atalet halinde yaşadığını fark etmektir. Bu kadar yoğun ve yaygın olarak atalet içerisinde yaşadığımız halde atalet algılamamızın olmaması, ataletlerimize kalıcılık kazandırmaktadır.

2. Prof. Dr. Ali Fuat Başgil'in deyişiyle 'Üşenmeyin, Ertelemeyin, Vazgeçmeyin.'. ***Atalet düşmek istiyorsanız önce hedefler belirleyip planlar yapın, sonra da üşenin, erteleyin, vazgeçin!

3. Umutlarınızı yüksek, sabit giderlerinizi düşük tutun.

***Atalete düşmek istiyorsanız umutlarımız düşük, sabit giderlerinizi yüksek tutun!

4. Geniş düşünün, dar başlayın, çabuk bitirin.

***Atalete düşmek istiyorsanız 'dar düşün, geniş başla, geç bitir' tarzında çalışın!

5. Her alanda bir şeyler öğrenin, bir alandaki her şeyi öğrenin.

***Atalete düşmek istiyorsanız her alanda yüzeysel bir şeyler (magazin bilgileri) öğrenin.

6. Panonuza şu soruyu yazın: Bugün yapmadıklarımın gelecekteki sonuçları neler olacak?

7. Hayatta başınıza gelen olaylardan daha çok, o olaylara verdiğiniz anlamların sizi atalete düşürdüğünü unutmayın. Önemli olan, size neler olduğundan daha çok sizin nasıl biri olduğunuzdur.

8. Eyleme geçmek için mükemmel hale gelmeyi beklemeyin. Özellikle küçük işlerde kervanı yolda düzeltecek şekilde harekete edin.

Diyerek bu tembellik ve atalet konumuzu da işlemiş olduk. Bunu özellikle genç arkadaşlar okuyabilirse ah o vakit ne güzel sonuçlara tanık oluruz kim bilir!

Ölmezsek hafta başı görüşürüz inşallah. Şimdilik sevgi ve şansla kalınız efendim.

Sevgiler