Ata’ya sesleniş

Tarih, 10 Kasım 1960. İlkokul öğrencisiyim. 10 Kasım öncesi öğretmenim Fehmi İkizler, verdiği şiiri ezberlememi ve 10 Kasım'da okumamı istedi. 10 Kasım günü okula giderken siyah önlüğümü giydim, boynuma her zaman taktığım beyaz yakalığımı takmadım ve o gün kürsüye çıkarak ömrüm boyunca hiç unutamayacağım 10 Kasım şiirimi okurken çok heyecanlandım. Ayaklarım, zangır zangır titriyordu. İşte o gün Atatürk sevgisi kalbime yerleşti. O günden beri her 10 Kasım'da heyecanlanırım. Bugün, 60 yıl önce okuduğum şiirimi sizlerle paylaşarak Atama seslenmek istiyorum;

Yıl, 10 Kasım Perşembe,

Hatırdan çıkmıyor bir sonbahar.

Sarsılıyor İstanbul yedi tepe,

Yaman esmiş Dolmabahçe'de rüzgar.

Gerçek olamaz; olsa olsa bir düş,

Dokuzu beş geçe Atatürk ölmüş.

Nerede görülmüş böyle toplu bir yas?

Beraber ağlıyor kurtlar, kuşlar.

Bu memlekete en çok hizmet eden,

Bu uğurda dağlara gücü yeten,

On dokuz milyonun omuzunda giden,

Atam, Ankara sırtlarında yatar.

*

Sevgili Atam;

Bedeninin aramızdan ayrılışının 82. yılında seni saygıyla ve üzüntüyle anıyorum.

Sen ki yüzyılın yetiştirdiği en büyük liderdin. Yaşamın, askeri dehan, antiemperyalist bakışın, bağımsızlık karakterin, ulus olma bilincin, üniter yapı ve vatan bölünmezliği görüşün seni bir düşünce sistemi yaratan ve uygulayan eşsiz bir dünya lideri yaptı.

Çökmüş bir imparatorluktan, ordusuz bir milletten, yoksul bir halktan, işgal edilmiş vatandan, işbirlikçilerin at oynattığı bir ortamdan bir ülke, bir millet, bağımsız bir vatan yarattın.

Yarattığın ülkeye tam bağımsızlığı, millet olmayı, emperyalistlere kafa tutmayı öğrettin ve yaşattın.

Sevr Anlaşması'nı yırtıp atarak Lozan'ı yaptın. Cumhuriyet'i kurdun, ilkelerini koydun, devrimlerini yaptın. Bağımsız, onurlu, çağdaş bir millet yarattın.

Kurduğun devlete Türkiye Cumhuriyeti dedin, oluşturduğun millete Türk milleti dedin. O gün de seni istemeyenler vardı. Yerli işbirlikçiler, şeyhler, dervişler, şıhlar, mandacılar, himayeciler, sahte dinciler, üfürükçüler, yobazlar, şahsi menfaatçiler seni istemiyorlardı.

Atam! Gösterdiğin yolda şartlar ne olursa olsun durmadan yürüyüp çağdaş medeniyete ulaşacağımıza söz veriyorum.

Sen rahat uyu Atam…