ALTI ÇAMLAR

Neredesin?

Altı Çamlar'da.

Nerede buluşalım?

Altı Çamlar'da.

Ellili yıllarını artık geçmiş olanlar bilir. Her birinin bir anısı mutlaka vardır. Kimi mutlu bir haber kimi hüzünlü bir haberle gözlerinde biriken yaşları silmiştir. Kimi geç vakitlere kadar bekleyip hayal kırıklığı ile evinin yolunu tutmuştur.

'Altı Çamlar'

Ulus Meydanı'nda parkın üst ve alt kısmı Altı Çamlar.

Bir zamanların genç kızlarının genç erkeklerin arkadaşlarıyla, dostlarıyla buluştukları bir nokta.

Ardından belki bir çay ocağında demli ve tek şekerli çaylar içildi. Belki de hep birlikte sinemaya tiyatroya gidildi.

Yan yana koyulmuş birkaç bankın arkalığına gençler oturur. Ya etrafın seyrederler yahut beklerler sözleştikleri kişiyi.

Zaman pek çok şeyi silip süpürüyor. Yazık ki genç kuşaklara belleklerimizde var olanların tamamını aktaramıyoruz. Ya önemsemiyoruz ya da günün akışı içinde yer bulamıyor bazı şeyler. Ancak o bazı şeyler önemli.

Mesela, 'Saat Kulesi' sadece bir saat ve kuleden mi ibarettir?

Elbette ki, hayır. O nokta pek çok insanın ömrünün bir ya da birkaç sayfasını oluşturur. Orada ne yaşanmışlıklar gizlidir.

Bazı yerler bazı parklar bahçeler böyledir. 'Kuğulu Park', 'Seymenler Parkı' Ankara'da bir vakit yaşamış insanlar için önemli bir değerdir.

Her kentin her köyün beldenin kültürel değer taşıyan yerleri vardır. İşte Ödemiş ve Altı Çamlar da böyle.

Kent kültürünün önemli bir parçası yaşanmışlıklar. Onları yaşatmak ve gelecek kuşaklara aktarmak da bir görev aslında.

Dört duvar nasıl ev değil ise orayı ev yapan orada yaşananlar ise kentler de böyle. Burayı 'Bizim Ödemiş' yapan unsurlardan sadece biri bu. Kim bilir daha neler vardır. Geçmişin tozlu sayfaları arasında yitip gitmiş olan.

O dönemlere tanıklık etmiş arkadaşlarımdan biri anlattı. Oradaki çamlardan ikisinin eksilmiş olduğunu. Çok üzgündü. Sanki yaşamından önemli bir şey yitmişti.

Kayıp duygusu kötüdür. Bir insanı kaybetmek, bir anıyı yahut anıları yitirmek…

Sevgi, dostluk ve umutla…